Pisma Ojca Świętego

Pisma Ojca Świętego

Jan Paweł II pisze 14 encyklik (encyklika to osobisty list papieża skierowany do biskupów i do wiernych). Ich tytuły pochodzą od pierwszych słów:

Redemptor Hominis (Odkupiciel człowieka), 1979r.
Papież pisze, że „Odkupiciel człowieka Jezus Chrystus jest ośrodkiem wszechświata i historii”. Odkupienie podkreśla wartość każdego człowieka bez względu na wyznanie i kulturę.

Dives in Misericordia (o miłosierdziu Bożym), 1980 r.
Ojciec Święty wyjaśnia znaczenie ewangelicznej przypowieści o synu marnotrawnym. Udowadnia, że nawrócenie „jest najbardziej konkretnym wyrazem działania miłości i obecności miłosierdzia w ludzkim świecie”.

Laborem Exercens (o pracy ludzkiej), 1981 r.
Jan Paweł II dowodzi, że to praca jest dla człowieka, a nie człowiek dla pracy. Ostrzega też, by pracy nie traktować jako towaru czy anonimowej siły potrzebnej do produkcji.

Slavorum Apostoli (Apostołowie Słowian), 1985 r.
Encyklika zostaje wydana w 1100. rocznicę pracy świętych Cyryla i Metodego. Według Papieża, byli oni ogniwem łączącym Kościoły wschodni i zachodni.

Dominum et Vivificantem (o Duchu Świętym w życiu Kościoła), 1986 r.
To zamknięcie tryptyku o Trójcy Świętej – po encyklice o Chrystusie (Redemptor Hominis) i Bogu Ojcu (Dives in misericordia).

Redemptoris Mater (o błogosławionej Maryi Dziewicy w życiu Kościoła), 1987 r.
Kult Maryi jest dla Jana Pawła II zawsze bardzo istotny. Jego dewiza to Totus Tuus, czyli Cały Twój. W tej encyklice pisze, że Maryja „obecna w Kościele jako Matka Odkupiciela, po macierzyńsku uczestniczy w „owej ciężkiej walce przeciw mocom ciemności”, jaka toczy się w ciągu całej historii ludzkiej.

Sollicitudo rei Socialis (Troska o sprawy społeczne), 1987 r.
Papież wyraża zaniepokojenie z powodu powiększającego się podziału między obszarem tzw. rozwiniętej Północy i zaniedbanego Południa. Zauważa, że granice między bogactwem i ubóstwem przebiegają też wewnątrz samych społeczeństw.

Redemptoris Missio (o stałej aktualności misji), 1990 r.
Ojciec Święty podkreśla w niej, że głoszenie Ewangelii to obowiązek chrześcijan.

Centesimus Annus (napisana w setną rocznicę encykliki Leona XII Rerum Novarum), 1991 r.
Papież pisze, że powodem upadku systemów komunistycznych było pogwałcenie praw pracy, a także niewydolność systemu gospodarczego.

Veritatis Splendor (Blask prawdy), 1993 r.
To encyklika adresowana do biskupów i wiernych; traktuje o zasadach moralnego nauczania Kościoła.

Evangelium Vitae (o wartości i nienaruszalności życia ludzkiego), 1995 r.
Papież broni w niej prawa do życia od momentu poczęcia do naturalnej śmierci i wypowiada się zdecydowanie przeciw aborcji i eutanazji.

Ut Unum Sint (o działalności ekumenicznej Kościoła), 1995 r.
Pierwsza w dziejach Kościoła encyklika poświęcona w całości działalności ekumenicznej, zmierzającej do zjednoczenia chrześcijaństwa.

Fides et Ratio (Wiara i rozum), 1998 r.
Papież chce tu przywrócić dialog między filozofią a teologią.

Ecclesia de Eucharistia (o Eucharystii w życiu Kościoła), 2003 r.
To ostatnia spośród czternastu encyklik. We wprowadzeniu Ojciec Święty pisze: „Chrystus umarł za nas i wrócił do Ojca dopiero wtedy, gdy ustanowił Eucharystię”.

Jan Paweł II wydał także rekordową liczbę 42 Listów Apostolskich, napisał 1 42 Listów Apostolskich, napisał 14 Adhortacji Apostolskich, czyli podsumowań synodów biskupów i wykładni następnych, a także 11 Konstytucji Apostolskich – dokumentów ustanawiających nowe instytucje, obchody, itp. Karol Wojtyła jako papież wydał także 6 książek: „Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Odkupienie ciała a sakramentalność małżeństwa”, „Przekroczyć próg nadziei”, „Dar i Tajemnica”, poemat „Tryptyk rzymski”, „Wstańcie, chodźmy!” oraz ostatnią, wydaną niecałe dwa miesiące przed śmiercią „Pamięć i tożsamość”.


W: Jan Paweł II, Nasz święty, Warszawa 2011.

1 komentarz:

  1. Anonimowy3.4.13

    dziękuję serdecznie za pomoc, jaką okazaliście mi :) polecam, Olga Śliwa

    OdpowiedzUsuń