1/ Człowiek powołany jest do zwycięstwa nad sobą. Do
zwycięstwa nad tym, co krępuje naszą wolną wolę i czyni ją podaną złu
(9.06.1979).
2/ Zwycięstwo oznacza życie w prawdzie, prawość sumienia,
miłość bliźniego, zdolność przebaczania, rozwój duchowy naszego człowieczeństwa
(9.06.1979).
3/ Chrześcijanin powołany jest w Jezusie Chrystusie do zwycięstwa. Zwycięstwo takie jest nieodłączne od trudu, a nawet cierpienia, tak jak zmartwychwstanie Chrystusa jest nieodłączne od krzyża (9.06.1979)
4/ Naucz każdego z nas dostrzegać własne winy, byśmy nie
zaczynali dzieła odnowy od wyjmowania źdźbła z oka brata (10.06.1987).
5/ Naucz nas widzieć dobro wszędzie tam, gdzie ono jest;
natchnij nas zapałem do ochraniania go, wspierania i bronienia z odwagą
(10.06.1987).
6/ Chrystus mówi, że pokój wypływa ze zjednoczenia z
Bogiem w miłości (7.06.1999)
7/ W chorobie czy w jakimkolwiek cierpieniu trzeba
zawierzyć Bożej miłości, jak dziecko, które zawierza wszystko, co ma
najdroższego, tym, którzy je miłują, zwłaszcza swoim rodzicom (6.06.1991).
8/ Łaska Bożego miłosierdzia i przebaczenia dociera do
samych korzeni ludzkich niepokojów, leczy zranione grzechem sumienia, tak że
człowiek doznaje wewnętrznego ukojenia i staje się nosicielem pokoju (7.06.1999).
9/ Chrystus wie, że największym szczęściem człowieka jest
takie zjednoczenie z Bogiem, które człowieka czyni dzieckiem Bożym (7.06.1999).
10/ Społeczeństwa i narody potrzebują ludzi pokoju,
prawdziwych siewców zgody i wzajemnego poszanowania (7.06.1999).
11/ Świat potrzebuje dzisiaj nadziei i szuka nadziei! Aby
odkryć nadzieję, trzeba zwrócić wzrok ku górze (7.06.1999).
12/ Dzisiaj tak często człowiek nie wie, co nosi w sobie,
w głębi swej duszy, swego serca (9.06.1991).
13/ Miłość, która jest tylko zaspokojeniem pożądliwości,
wzajemnym „używaniem”, czyni człowieka niewolnikiem własnych słabości (List do
rodzin, 1994).
14/ Miłość Boża może zamienić stan grzechu w stan łaski i
serce nasze uczynić na nowo mieszkaniem Boga żywego (13.05.1979).
15/ Miłość jest prawem naszego trwania w Chrystusie
(13.05.1979).
16/ Niech miłość nasza okaże swą wewnętrzną prawdę przez
czyny. Brońmy się przed pozorami miłości, nie miłujmy słowem i językiem, ale
czynem i prawdą (13.05.1979).
17/ Siły niewiary, siły śmierci nie są potężniejsze od
mocy życia, od świateł życia (13.05.1979).
18/ „Otwórzcie drzwi Chrystusowi!” Otwórzcie Chrystusowi
na oścież drzwi kultury, ekonomii, polityki, rodziny, życia osobistego i
społecznego (16.10.1998).
19/ Tylko Chrystus jest naszym Pośrednikiem u Ojca,
jedyną nadzieją, która nie zawodzi (16.10.1998).
20/ Bez Chrystusa człowiek nie pozna siebie w całej
pełni, nie będzie wiedział do końca, kim jest i dokąd zdąża (16.10.1998).
21/ Bez więzi z Chrystusem wszystko traci swój pełny
sens, zacierają się granice między dobrem i złem (16.10.1998).
22/ Otworzyć drzwi Chrystusowi to znaczy zjednoczyć się z
Nim przez modlitwę i sakramenty święte (16.10.1998).
23/ Teraźniejszość nie istnieje i nie może istnieć bez
przeszłości (28.11.1986).
24/ Tylko ludzie święci mogą budować trwałe pomosty
między narodami (16.11.1980).
25/ Tylko święci opierają swoje działanie na miłości, na
umiłowaniu człowieka, bo budują swoje życie i przyszłość na Bogu (16.11.1980).
26/ Tylko to, co zbudowane jest na Bogu i na miłości,
jest trwałe (16.11.1980).
27/ Nie pozwólcie się wchłonąć cywilizacji technicznej z
równoczesnym narażeniem wiary, zdolności miłowania, tego wszystkiego, co
decyduje o człowieczeństwie, o pełnym wymiarze człowieka, o jego powołaniu (16.11.1980).
28/ Jeżeli szczerym sercem [człowiek] odpowie: „Jezu,
ufam Tobie!”, znajdzie ukojenie wszelkich niepokojów i lęków. W tym dialogu
zawierzenia nawiązuje się pomiędzy człowiekiem i Chrystusem szczególna więź
wyzwalającej miłości (7.06.1997).
29/ O wartości człowieka ostatecznie decyduje to, kim
jest, a nie to, ile ma (16.11.1980).
30/ Jeżeli człowiek zatraci swoją godność, wiarę, tylko
dlatego, by więcej mieć, to postawa taka musi ostatecznie prowadzić do pogardy
dla samego siebie (16.11.1980).
31/ Człowiek świadomy swej tożsamości płynącej z wiary, z
chrześcijańskiej kultury, dziedzictwa ojców i dziadów, zachowa swą godność,
znajdzie poszanowanie (16.11.1980).
jakże prawdziwe to jest
OdpowiedzUsuń