1/ Śmierć musi ustąpić przed życiem. (...) Nie pogodzić
się ze śmiercią. Nie pogodzić się ze złem. Dążyć do życia. (25.03.1989).
2/ Człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez
Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa
godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie (2.06.1979).
3/ Chrystus nie przestaje być wciąż otwartą księgą nauki
o człowieku, o jego godności i jego prawach (2.06.1979).
4/ Czuwam – to znaczy: dostrzegam drugiego. Nie zamykam
się w sobie, w ciasnym podwórku własnych interesów, czy też nawet własnych
osądów (18.06.1983).
5/ Miłość do człowieka to troska o to, by zabezpieczyć to
dobro i odsunąć wszelkie formy zła i niesprawiedliwości (15.06.1999).
6/ Życie, którego udziela nam Chrystus, staje się naszym
własnym życiem duchowym, naszym życiem wewnętrznym (6.06.1979).
7/ Każdy człowiek szuka miłości, choć czasem czyni to
wybierając zło grzechu, które stwarza pozory dobra (5.06.1999).
8/ W żywym kontakcie z Panem Jezusem rozpoczyna się i
rozwija najwspanialsza działalność człowieka; nosi ona imię: praca nad sobą
(6.06.1979).
9/ Jesteśmy uczniami Chrystusa – jeżeli słuchamy Jego
słów; jeżeli je rozważamy, jeżeli sięgamy w głąb naszego serca, jeżeli przed
Nim to serce otwieramy, jeżeli razem z Nim kształtujemy w sobie cierpliwie,
wytrwale nowego człowieka (6.06.1979).
10/ Ucieczko grzesznych, matkom i ojcom przypomnij o
odpowiedzialności za dar rodzicielstwa, aby nikt nie podnosił ręki na bezbronne
życie, bo krew niewinnych woła z ziemi do Boga (3.05.1980).
11/ Praca nad sobą polega na tym, ażeby zbliżać się do
stołów Słowa Bożego oraz Eucharystii – i czerpać z nich (6.06.1979).
12/ Dobry Pasterz zna każdego z was lepiej, niż każdy z
was zna sam siebie (8.06.1979).
13/ Praca jest „dla człowieka”, a nie człowiek „dla
pracy” (2.06.1997).
14/ Każdy człowiek, który wybiera światopogląd uczciwie,
według własnego przekonania, zasługuje na szacunek (6.06.1979).
15/ Maksymilian Maria Kolbe odniósł zwycięstwo przez
wiarę i miłość w miejscu, które było zbudowane na zaprzeczeniu wiary – wiary w
Boga i wiary w człowieka (7.06.1979).
16/ Za wojnę są odpowiedzialni nie tylko ci, którzy ją
bezpośrednio wywołują, ale również ci, którzy nie czynią wszystkiego, co leży w
ich mocy, aby jej przeszkodzić (7.06.1979).
17/ Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi, jak
miłosierdzie Boże – owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad
jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga (7.06.1997).
18/ Krzyż jest kolebką nowego człowieka (8.06.1979).
19/ Człowiek, który ma świadomość sensu życia, nie burzy,
ale buduje przyszłość (8.06.1979).
20/ Nie można mierzyć postępu wartościami samej ekonomii
(8.06.1979).
21/ Wymiar duchowy ludzkiej istoty musi znaleźć się na
właściwym miejscu. Człowiek jest sobą poprzez dojrzałość swego ducha, sumienia,
swego stosunku do Boga i bliźnich (8.06.1979).
22/ Nie będzie lepszym światem i lepszym porządkiem życia
społecznego taki porządek, który wartościom ludzkiego ducha nie daje
pierwszeństwa (8.06.1979).
23/ Poznajcie Chrystusa i dajcie się Jemu poznać (8.06.1979).
24/ Od was zależy jutrzejszy dzień. Nie lękajcie się
trudu. Lękajcie się tylko lekkomyślności i małoduszności. (8.06.1979).
25/ Człowiek jest mocny świadomością celów, świadomością
zadań, świadomością powinności, a także i świadomością tego, że jest miłowany
(10.06.1987).
26/ Matka nie odczuwa jako niewoli, że jest uwiązana przy
chorym dziecku, lecz jako afirmację swojej wolności, jako jej spełnienie
(4.06.1979).
27/ Musicie być mocni mocą miłości, która jest
potężniejsza niż śmierć (9.06.1979).
28/ Poprzez słowa Ewangelii obcujemy z samym centrum
wydarzeń, przez które dokonało się Odkupienie świata (9.06.1979).
29/ Odkupienie świata trwa niewyczerpane i wciąż otwarte
dla człowieka, dla każdego człowieka. W szczególny sposób dla tego, który
cierpi (9.06.1979).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz