Kochany Ojcze Święty, żałuję, że nie mogłam ucałować nigdy Twoich świętych dłoni i tego, że nie postarałam się o to, aby spotkać się z Tobą raz jeszcze. Kiedy widziałam Cię dzięki mediom, zawsze płynęły mi łzy. Te łzy miały wyjątkowy wyraz, którego nie potrafię opisać. Wiem jednak, że Ty Ojcze Święty, miałeś dar, który siłą dobra i świętości przenikał wszystkich, którzy Cię widzieli lub słyszeli. Twoje odejście uświadomiło mi wiele prawd. Zawsze powtarzałeś Ojcze Święty, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Wierzę w to coraz mocniej.
Chciałam podziękować Ci za wszystko, co zrobiłeś dla nas Polaków, i dla mnie samej. Każda Twoja modlitwa i każde Twoje słowa to najwspanialszy dar, który zesłał nam Pan Bóg. Chciałabym poznać naszą wiarę bardzo dokładnie. Z każdym dniem wierzę coraz mocniej i mam nadzieję, że moje grzechy zostaną mi odpuszczone, a w przyszłości trafię do Królestwa Bożego.
Przed laty zagubiłam się i szłam drogą, która prowadziła donikąd i spychała mnie w przepaść. Moje uczynki były złe. Kiedy dziś to wspominam, gardzę tym i wstydzę się tego. Bardzo chciałabym o tym zapomnieć i przebaczyć sama sobie. Przed 9 laty dostałam dar od Boga - mogłam mieć dziecko, które żyło w moim łonie. Jednak podpowiedz złych mocy zniszczyła ten dar i całe moje życie. Do dziś nie mogę pogodzić się z tą utratą. Modlę się za duszyczkę nienarodzonej dziecinki. Nigdy nie zobaczę jej twarzy, nie pocałuje jej, nie dotknę. Chciałabym cofnąć czas. Tak bardzo chciałabym mieć dziecko, niestety od tamtego czasu zaczęły się poważne problemy z moim zdrowiem. Prawie straciłam już nadzieję, że będę kiedyś w ciąży.
Ojcze Święty pomóż mi, daj mi jeszcze jedną szansę. Mam 33 lata, mój chłopak wciąż zastanawia się nad ślubem. W moim rodzinnym domu nigdy nie działo się dobrze. Rodzice rozeszli się, kiedy byliśmy mali. Od tamtego czasu każde z nas, ja, siostra, brat, mama i tata poszliśmy swoją drogą. Zawsze chciałabym, żebyśmy byli razem. Chciałabym, aby się odmienili. Kocham Cię całym sercem.
(A.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz