Dziękuje Bogu za moje powołanie. Mogę zaświadczyć, że Bóg przyciągnął mnie do swego Kościoła podczas trzech lat przygotowań do Wielkiego Jubileuszu. Zostałam ochrzczona w roku wyboru Karola Wojtyły na Papieża i wychowałam się w rodzinie «katolickiej», jednak moi rodzice nie pozwolili poznać mi Chrystusa, bo sami Go nie znali... W 1996 roku po raz pierwszy spotkałam Jezusa. Kiedy papież w czasie obchodów jubileuszowych zadał pytanie:, «Kogo szukacie?» i młodzież odpowiedziała: «Jezusa Chrystusa», po raz pierwszy pojęłam Chrystusa, nie jako naukę, ale jako Osobę, która żyje pośród nas... A kiedy przeczytałam encyklikę Dominum et vivifican-tem, mogłam rozpocząć moją wędrówkę mojego pojednania się z Bogiem. Zobaczyłam wiele ran w moim dzieciństwie, w rodzinie i zrozumiałam, że Jezus dopuszcza do wielu rzeczy, by nas uchronić. Dziękuję Bogu, że dał mi możliwość spojrzenia na moje życie, dzisiaj, mimo przeszłości pełnej cierpienia. Dziękuję Janowi Pawłowi II za jego teksty o małżeństwie i o miłości między mężczyzną a kobietą. Mój rozum i moje ciało otworzyły się, zaczęłam akceptować i kochać siebie całą. Oczyszczenie moich myśli przyniosło efekty w życiu moim i mojej rodziny. Zaczęłam pracować szczerze. Dziękuję Janowi Pawłowi II, że nauczył mnie żyć i przyniósł mi Chrystusa. Alleluja!
(Christine, Niemcy)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz